Πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ “Γιάννης Θεοδωράκης: Ναι… μπορούμε και πάλι να ελπίζουμε”
Το ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους με τίτλο “Γιάννης Θεοδωράκης: “Ναι… μπορούμε και πάλι να ελπίζουμε” κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 27/10/2023 στο 11ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Χανίων στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων ( 8 -10 μμ).
Το ντοκιμαντέρ έχει ως θέμα τη ζωή και το έργο του αγωνιστή δημοσιογράφου και ποιητή Γιάννη Θεοδωράκη.
Πρώτα πρώτα το όνομα. Γιάννης Θεοδωράκης (1932-1996).
Πρόκειται για τον κατά εφτά χρόνια νεότερο αδελφό του Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος ήταν τελειόφοιτος Γυμνασίου στον Γαλατά Χανίων, όταν έφτασε εκεί σοβαρά τραυματισμένος από τα βασανιστήρια στη Μακρόνησο ο Μίκης, στις 23 Αυγούστου 1949. Και, ενώ ο Εμφύλιος είχε λήξει έναν χρόνο πριν, στην Κρήτη συνεχιζόταν μέσα σε καθεστώς φόβου με τις ομάδες των κυβερνητικών δυνάμεων Χωροφυλακής, Εθνοφυλακής και συμμοριών. Όπως μαρτυρεί ο Μίκης Θεοδωράκης, ο αδελφός του ο Γιάννης, που ήταν τότε στην έκτη Γυμνασίου, όπως όλοι ήταν ένοπλος. Επομένως ούτε πειθαρχία υπήρχε, ούτε σεβασμός ούτε υπακοή. Ο πατέρας του δεν του μιλούσε, γιατί φοβόταν μήπως πυροβολήσει τα βαρέλια με το κρασί. Κι ενώ έτσι ήταν η διάθεσή του εκείνη την εποχή, έγραφε ποιήματα. Γιατί κατά την κρίση του Μίκη «το ’χε ανάγκη». Κι αφού σκάλιζε τους στίχους του πάνω στο άσπρο χαρτί, μετά το πετούσε «για να δείξει στον εαυτό του πως έγινε άντρας σκληρός, υπεράνω της ποίησης».
Ο Μίκης μάζευε αυτά τα χαρτάκια σαν να ήταν «κολοκύθια ή αγγούρια μέσα από τον κήπο». Ο ίδιος ο Γιάννης είπε σε συνέντευξή του στον Γιάννη Παληοτάκη: «Κι όταν εγώ πήγα στην Κρήτη, δεν είδα παρά μόνο ένα σαφάρι γι’ αντάρτικα κεφάλια. Οι πάντες γυρίζανε με όπλα, για να βρούνε αντάρτη να τον σφάξουν».
Τέσσερα από εκείνα τα πεταμένα ποιήματα της περίστασης –«Θα γίνεις δικιά μου» («Όμορφη πόλις»), «Δακρυσμένα μάτια», «Σκέπασε ατμός τον έρωτά μας» και «Χάθηκα»– ηχογραφήθηκαν στην Columbia με τον ίδιο τον Μίκη στο τραγούδι, τον Μανώλη Χιώτη στο μπουζούκι, τον Δημήτρη Φάμπα στην κιθάρα και τον Σπύρο Λιβιεράτο «Καζάνα» στα κρουστά. Καθένας κι ένας μύθος στο είδος του κι ο Μίκης μέγας.
Τίτλος αυτού του κύκλου των τραγουδιών είναι οι Λιποτάχτες.
Οι Λιποτάχτες είναι οι άνθρωποι που χάνονται στα μικρά λιμάνια και στενά σοκάκια της αδιέξοδης επαρχιακής πολιτείας. «Τα δύο αδέλφια έζησαν την αγωνία και τη θλίψη που αναδίνει το όμορφο, αλλά κενό λιμάνι των Χανίων της κοινωνίας όπου βρισκόταν το σπίτι τους».
Ο Στέλιος και ο Αντώνης Διαμαντής, βασικοί συντελεστές του ντοκιμαντέρ, επιχειρούν να σκιαγραφήσουν το ποιητή, λογοτέχνη και αυθεντικό αγωνιστή της Δημοκρατίας μέσα από την έρευνα που έχουν κάνει, μέσα από συνεντεύξεις και μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν, δούλεψαν, πόνεσαν και αγάπησαν αυτόν το σπουδαίο άνθρωπο. Το ντοκιμαντέρ περιέχει ανέκδοτα ιστορικά γεγονότα και άγνωστα γεγονότα της ζωής του. Τη σχέση του με την οικογένειά του, τους φίλους και συναγωνιστές του, τη δημοσιογραφία, την ποίηση και κυρίως τη σχέση του με τον αδελφό του, τον συνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη. Το ντοκιμαντέρ ” γυρίστηκε” στην Αθήνα ενώ το μεγαλύτερο μέρος της τεχνικής του επεξεργασίας έγινε στο Ηράκλειο Κρήτης.
Το ντοκιμαντέρ πρόκειται επίσης να προβληθεί στην Αθήνα στις 19 Δεκεμβρίου στην αίθουσα “Γιάννης Μαρίνος” στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Κείμενο – έρευνα: Στέλιος Διαμαντής
Σκηνοθεσία: Αντώνης Διαμαντής